Dag 45 Wat een week

Dit was me het weekje wel. En eigenlijk begon het de vrijdag daarvoor al. Anne moest op controle bij de DA, om de oogjes na te laten kijken. Ik had de hele week ijverig de oogjes gedruppeld en dat had dus niet gemoeten... Althans, niet op de dag van de controle. Maandag dus terugkomen. En huiswerk opgekregen! Ik moest op internet kijken of Mme 'droge ogen' heeft. En ja hoor, de foto's kwamen me heel bekend voor. Dit houdt in dat de ogen niet genoeg traanvocht produceren waarbij je continu over een droog oog knippert. Logisch: dat iriteert. Er stonden ook foto's van een hond op waarbij een speekselklier verlegd was naar het oog. Dat is voor mij echt een brug te ver, daar gaan we niet aan beginnen. Als zo'n hond gaat kwijlen dan kwijlt hij dus gedeeltelijk uit z'n oog... Nou, nee.

Maandag had ik een budgetmeeting op het werk en 's avonds ook nog de schrijfcursus. Toch maar besloten om de afspraak met de DA naar dinsdag te verschuiven, even wat minder druk op de ketel.

Goed, dinsdag dus terug. Mme is weer getest en ja, ze heeft echt een droog oog. Het andere is 'gewoon' ontstoken. Voor het linkeroog een zalfje mee en voor beide ogen druppeltjes tegen de ontsteking. Ook de knoop doorgehakt mbt de sterilisatie en de biopten: dat zou begin oktober gaan gebeuren. Niet ideaal qua timing, maar we willen nu wel echt weten wat de plekken zijn die Anne op haar lijfje heeft. Daarvoor moet ze volledig onder narcose (althans, voor de plekken op haar oor) en dat gaan we dus doen als ze onder zeil is voor de sterilisatie.

Tja, en woensdag had Houdini een verrassing: ze is loops. Blijkbaar was ze het dus niet met ons eens. De sterilisatie wordt verschoven, er worden wel biopten gedaan in oktober, maar alleen van de heup en de buik. Onder plaatselijke verdoving. Alleen zijn dat de plekken waarover de DA zich niet zo heel veel zorgen maakt..

Omdat ik me heel veel zorgen maak over de plekken (khad dinsdagavond laat nog op internet gekeken, niet handig als je nog wilt slapen) toch ook maar eens overlegd met een van de DA-en op mijn werk over Anne's plekken. Zij ziet het niet zo somber in, ze denkt niet zozeer aan kanker. Voorlopig ben ik weer even gerustgesteld. Nu smeer ik de plekken ook in met uierzalf, Anne ruikt nu heerlijk citroentjesfris en de plekken zijn ook zachter.. Ben benieuwd. Never a dull moment met Annedijntje!