Dag 340 Twee verzopen katjes

Ik had nog iets goed te maken met Anne, dus in het zwartwitje en op naar Herperduin. Zonnetje scheen speciaal voor ons! Frits Spits zei onderweg dat er af en toe een klein regenwolkje voorbij kon komen en verder? Zon! Helemaal tevreden met zichzelf reden de dames naar Herpen.

Op de parkeerplaats aangekomen: drup. We zijn niet van suiker, we gaan lekker wandelen. Drup drup. Drup! Is vast een bui, de laatste van vanmiddag. Splash! Een twee in de maat, anders wordt de zuster kwaad... We gaan gewoon verder, droogt wel weer op.

En kwam het zonnetje tevoorschijn! Welkom terug lief zonnetje! Hier laat Anne zien hoe hoog het gras al is op Herperduin. Boel bullenbipsjes... Beetje saai vond Anne het wel op H-duin. We waren helemaal alleen, vreemde gewaarwording hoor. Tot er opeens twee honden bij het water stonden. Spelen! En zoef, daar ging mevrouw Bull.

Terug naar de auto barstte de bui echt los, we waren nat tot op onze onderbroek. Waar meneer Spits z'n weersvoorspelling vandaan heeft gehaald, weten we niet, maar we vertrouwen 'm in ieder geval echt niet meer! Beetje flauw van zonnetje: toen we thuis aankwamen, stond ze weer te stralen. Nu zitten we met een grote kop thee en choc op de bank! Anne heeft nog steeds niet in het mandje gezeten. Tsja.....