Wat een heerlijke dag! Ik ben helemaal rozig van de zon en de rosé. En van de indrukken van een dag schrijven tussen de paarden. Eigenlijk heb ik niet zoveel met paarden, ze zijn mij wat te groot af. En toch trok deze workshop.
Er zijn veel verschillende dichtvormen voorbij gekomen: de rondeel, pantoum, het elfje en het spiegelelfje. En daar zijn mooie stukken uitgekomen. Maar wat het meeste indruk op mij heeft gemaakt, is het knuffelen met Maartje.
Maartje is de witte pony van Jolande en ze is een beetje de outcast van de paardenfamilie. Ze gaat behoorlijk haar eigen gang. Het zwarte schaap! En ze viel me direct op. Misschien omdat ze wat apart van de kudde stond, haar eigen ding te doen. Of door haar kleur. Of door haar formaat. Geen idee, maar ze viel op!
De ochtend was voornamelijk schrijven over de paarden, de middag was met de paarden. Alle deelnemers mochten een wens uitspreken, om met de paarden te doen. Mijn wens was om een paard te knuffelen. Ik had wel eens gelezen over een workshop koeknuffelen, geweldig. Om je tegen zo'n groot, warm, borrelend lijf te vlijen, dat leek me ultiem ontspannend.
En dat werd dus Maartje... Ik had eigenlijk niet verwacht dat Meisje Eigenwijsje zich daarvoor zou lenen, maar dus wel! Weer wat geleerd: bij paarden staan de leiders stil. Als je loopt, ben je onderdanig. Dat weet ik dan ook weer. Het duurde even, maar Miss Maartje wilde wel geknuffeld worden. En dat was fijn! En PUUR, mijn woord voor deze dag.
