Het spinnenseizoen is weer begonnen... Ik dacht dat ik niet bang was voor spinnen, totdat er van de week een hele grote makker (misschien 1 slag kleiner dan een tarantula) binnen kwam wandelen. Mijn motto is: leven & laten leven, als jij bij mij uit de buurt blijft, dan doe ik net of ik je niet gezien heb. En dan zal ik je echt, echt, echt niet dood trappen. Alsof ik dat durf, maar goed. Dit spinnetje had dat dus niet begrepen en kwam vrolijk mijn kant uit huppelen. Mijn eerste reactie was op de bank springen en heeeeeel hard gillen, net zoals mijn moeder vroeger als ze een muis zag. Ik kon me toch nog net inhouden, zullen de buren fijn hebben gevonden, trouwens. Ik heb Anne onder de arm genomen en we zijn gaan wandelen. En toen we weer thuiskwamen, was Mr of Mrs Spider gelukkig foetsie. Vast een beter tehuis gezocht!
Dit is een overigens een ander spinnnetje, dat heeft z'n huis braaf buiten gebouwd. :)
hahaha zie het helemaal voor me maar van die joekels met grote harige poten brrrrrr daar moet ik ook niks van hebben maar dan komt noenoe de stofzuiger van stal haha of Bjorn die lust ze rauwwww
BeantwoordenVerwijderen